به نام انکه بر وجود انسان دمید و به نام انکه دل را افرید تا پدیده ای چون

           عشق را معلول ان کند .پس به نام پروردگار عشق و به نام پروردگارهستی

 

 

اگر من شاعرم    شعرم تو هستی  اگر من عاشقم عشقم تو هستی

اگر من یک کتاب کهنه هستم       بدان زیبا ترین برگش تو هستی

 

 

 

در فصل تگرگ عاشقت می مانم /  با ریزش برگ عاشقت می مانم

هر چند تبر به ریشه ام می کوبی /تا لحظه مرگ عاشقت می مانم

 

 

 

عشق با روح شقایق زیباست / عشق با حسرت عاشق زیباست

عشق با نبض دقایق زیباست /  عشق در حسرت دیدار تو زیباست

 

 

 

نامه ای از من اگر سویت نمی اید نرنج

                          هر چه را مینویسم اشک پاکش میکند

 

 

 

بدرد هم اگر خوردیم قشنگ است  

                     به شانه بار هم بردیم   قشنگ است

در این دنیا که پایانش به مرگ است

                       برای هم اگر مردیم قشنگ است

 

 

 

 

اشک بهترین پدیده دنیاست

ولی تا زیباترین چیز رو از انسان نگیره خودش رو تقدیم نمیکنه

 

 

 

تو بشو یاس قشنگ لحظه های بی قرارم

من میشم زلال بارون تا کنار تو ببارم

 

 

 

کاش که معشوق ز عاشق طلب جان میکرد

تا که هر بی سرو پای نشود یار کسی

 

 

 

 

دل  من پبش تو  / عشق من خنده تو  / فکر من چهره  تو

امید من نگاه تو  /  جون من فدای تو  

 

 

 

گفتمت گر بیایی مقدمت را گل فشانم

گل چه قابل مهربانم چشمهایم فرش راهت

 

 

 

 

می روم  دیگر شما با خاطراتم سر کنید

بعد مرگم این غزلها را شما دفتر کنید

می روم من تا نبندم دل به خوبی ها یتان

بارها دل بستم زخمی شدم باور کنید

 

 

 

 

ای سزاوار محبت ای تو خوب بی نهایت

همه ذرات وجودم به وجودت کرده عادت

 

 

 

نوشته شده توسط محمد   تقدیم به شادی